آزمون دکترای سازه

مطابق آخرین تغییراتی که از سوی سازمان سنجش اعلام شده برای گروه مهندسی عمران، ریاضیات مهندسی حذف شد و به جای آن سه درس ریاضی 1، ریاضی 2 و معادلات دیفرانسیل اضافه شده است. بنابراین الآن درسهایی که برای مجموعه مهندسی عمران میاد به این صورت است: 

1- زبان انگليسي

2- استعداد تحصيلي

3- رياضيات(عمومي 1و2, معادلات ديفرانسيل) (كارشناسي)

4- مكانيك جامدات (كارشناسي)

5- هيدروليك پيشرفته (كارشناسي ارشد)

6- ديناميك خاك (كارشناسي ارشد)

7- ديناميك سازه (كارشناسي ارشد)

8- مهندسي ترافيك پيشرفته(كارشناسي ارشد)

9- مديريت و كنترل پروژه (كارشناسي ارشد)

10- اصول طراحي سازه هاي دريايي (كارشناسي ارشد)

11- اصول تصفيه آب و  فاضلاب (كارشناسي ارشد)

با نگاهی به جدول فوق ملاحظه میشود که برای کسی که میخواهد در آزمون دکترای سازه شرکت کند تنها درس تخصصی که میتواند انتخاب کند دینامیک سازه است!! بدیهی است این انتخاب به این خاطر صورت گرفته است که طراحان سوال مجبور نباشند که برای دو گرایش مهندسی سازه و زلزله به صورت جداگانه، سؤال طراحی کنند. گرچه این درس در دوره ی ارشد در همه ی دانشگاهها ارائه میشود و همه دانشجویان سازه نیز آن را میگذرانند اما مسلماً در بسیاری از پایان نامه ها و کارهای پژوهشی مرتبط با سازه، این درس اساساً کاربردی ندارد (مثل پایان نامه های مرتبط با تکنولوژی بتن، پایداری استاتیکی سازه ها، روشهای اجزای محدود و ...) و از این رو دانشجوی دکترایی که مثلاً میخواهد تز دکترایش را در یکی از زمینه های فوق ادامه دهد قوی یا ضعیف بودنش در درس دینامیک سازه نمیتواند معیاری برای تشخیص صلاحیتش برای ورود به دوره دکترا باشد. به هر صورت این قبیل انتخابهای غیرتخصصی دروس در بقیه رشته ها نیز کم نمیباشد. و کاش سازمان سنجش با احترام به تجربه ای که دانشگاهها در سالیان قبل برای آزمون دکتری کسب کرده بودند همان دروس که انصافاً دروس خوب و «جامعی» بودند را به عنوان منابع آزمون اعلام میکرد مثلاً برای گرایش سازه درسهای اجزای محدود، دینامیک سازه، پایداری سازه، فولاد پیشرفته و بتن پیشرفته را به صورت اختیاری اعلام مینمود و هر کسی متناسب با علاقه و زمینه ی پایان نامه اش یکی از این دروس را انتخاب مینمود که اگر اینگونه میشد دانشگاهها نیز میتوانستند از نمره کسب شده در آزمون توسط داوطلب «نتیجه ای» بگیرند.